ธรรมมะ คือ ธรรมชาติ ในการอยู่ร่วมกับผู้อื่น และการใช้ชีวิตประจำวัน ไม่ว่าเขาหรือเรา ต่างคนก็ต่างต้องการความสุข เขาก็มีหัวใจเหมือนกัน ดังนั้นเราจะทำอะไร "ให้นึกถึงใจเขาใจเรา"
เราไม่ต้องการอะไร ก็อย่าทำแบบนั้นกับคนอื่นๆ
"ในโลกนี้ไม่มี ความบังเอิญ สิ่งที่เราพบ สิ่งที่เราเจอ ทั้งดีและไม่ดี ล้วนแล้วมาจากอดีต ที่ทำร้วมกันมา"
เมื่อตายไปแล้ว ดวงวิญญาณก็ยังเป็น ดวงจิตเดิม เมื่อมาเกิดใหม่ มันก็ยังเป็นดวงจิต ดวงวิญญาณดวงเดิม เพียงเปลี่ยนร่างกายใหม่ เท่านั้นเอง
คนเราจึงเวียนว่ายตายเกิดแบบนี้ ไม่รู้จักจบจักสิ้น (ทำดี ได้ดี ทำชั่วย่อมได้ชั่ว)
ทำดี เมื่อเกิดมาใหม่ผลที่ได้ทำดีไว้ ก็จะส่งผลมาในชาติใหม่ ทำให้เรา เจอสิ่งดีๆ ทั้งหลาย แต่เศษกรรมที่จากที่เคยทำในอดีต เจ้ากรรม นายเวร ก็ยังตามมาทวงอยู่ดี ไม่มีใครที่จะหนีพ้นไปได้
ในโลกนี้เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ นอกจากเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ผลของกรรมก็เหมือนกัน มันไม่สามารถแก้ไขอะไรได้ นอกจากเปลี่ยนกรรมได้ ทำกรรมดี ละเว้นความชั่ว ไม่ช้าไม่นาน กรรมดีจะทับถม กรรมชั่ว จนทำให้ความชั่วนั้นไม่สามารถ ทำอะไรเราได้ ไม่มีกำลังพอที่จะทำอะไรได้ เพราะกรรมดี เราทำเยอะกว่า แต่กรรมดี ก็ส่วนของกรรมดี กรรมชั่วก็ส่วนชั่ว หักลบกันไม่ได้ แต่ มันทำให้กรรมชั่วนั้นเบาลงได้
สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
หมู่สัตว์ย่อมเป็นไปตามกรรม
สัตว์ทั้งหลาย มีกรรมเป็นเครื่องรึงรัด
เหมือนลิ่มสลักขันยึดรถที่กำลังแล่นไปอยู่
สัตว์ทั้งหลาย เป็นผู้มีกรรมเป็นของตนเอง
เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด
มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
กระทำกรรมใดไว้ ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม
จักเป็นผู้รับผลกรรมนั้น
